《心幻晴淨》勝眼vs.惑眼 / 持明 仁增塔欽



《心幻晴淨》持明仁增塔欽

勝眼
在世俗中，我所處的位置，看見的金剛薩埵佛，手中永遠執持著鈴和杵，不是嗎？世俗的我眼見的金剛薩埵佛，衪是不是也很累呢？手酸了嗎？應該還好吧！手中執持著鈴和杵，我相信，蘊涵
著廣博浩瀚的深義啊！如果超越凡夫的眼光裡，所看到的金剛薩埵佛鈴和杵，是廣智的妙顯，所以依根器不同的眾生，而顯現體悟不同的意義。

惑眼
坐在觀眾席上，認真看著舞台上的表演者。然而直接面對面，四目逼視時，看也不想看一眼。表演的您，濃妝豔抹的活躍在舞臺上，而此時，遠距離的我，能感受到那令人欣羨的光芒。眼睛呀！眼睛！靠得太近，什麼都看不清楚；遙望的太遠，也是矇矇矓矓模模糊糊。


持明仁增塔欽

留言

張貼留言

這個網誌中的熱門文章

ཚོགས་མི་ཡོངས་ལ་གསལ་བཤད་ཞུ་ཡ་ནི་ང་ཚོའི་ལྔ་རིག་

圖片
ཚོགས་མི་ཡོངས་ལ་གསལ་བཤད་ཞུ་ཡ་ནི་ང་ཚོའི་ལྔ་རིག་སྣང་བའི་ཚོགས་པ་འདི་གཙུགས་ནས་ཉི་གསུམ་ལས་མ་སོང་ནའང་ཚོགས་མིའི་གྲངས་ཀ་ཆ་ཚད་སྟེང་སླེབས་གྲབས་ཡོད། འདིའི་ནང་ཞུགས་པ་ཚང་མས་ལུང་དང་རིག་པའི་གསུང་བཤད་གནང་དགོས་པ་ནི་ལྔ་རིག་སྣང་བའི་ཚོགས་མིའི་འོས་འགན་རེད། གསུང་བཤད་བྱེད་སྐབས་ལུང་རིག་གི་མཚོན་ཐོག་དགོས་པ་ལས་ཚིག་རྩུབ་དང་རྡོ་དབྱུག་གི་བརྟུལ་ཞུགས་ཡོད་མི་སྲིད། འདིར་ཕེབས་པའི་མཁས་དབང་དམ་པ་ལ་གདེངས་འཇོག་དང་གུས་ལུགས་ཡོད་པའི་སྒོ་ནས་རིག་པ་བརྗེ་བོ་བྱེད་དགོས། གསུང་བཤད་མཛད་སྟངས་དེའང་ད་ལྟའི་མིས་གོ་སླ་བ་ཁོ་ན་གཞིར་བཞག་བྱས་ནས་བཤད་པ་ཡིན་ན་གཏམ་ཉོབ་མང་པོ་ཞིག་བགྲོ་གླེང་ནང་ཡང་སྲིད་པ་དང་། གཞན་བཀའ་དང་བསྟན་བཅོས་ལ་རྒྱབ་བསྟེན་བྱས་ནས་དཔེ་ཆའི་ནང་གི་གོ་བ་དེ་ཚོ་ཆོས་གྲྭའི་ནང་གི་གསུང་སྟངས་བྱེད་མཁན་ད་ལྟ་ཉུང་པས་ངས་བལྟས་པ་ཡིན་ན་ཆོས་གྲྭའི་ནང་གི་གསུང་སྟངས་འདི་ཡག་པོ་ཡོད་འགྲོ། ཡང་མཁས་པ་ལ་ལས་ད་ལྟའི་མིས་གོ་བདེ་བ་ཞིག་ཁོ་ན་གཞིར་བཞག་གིས་བཤད་དགོས་གསུང་བྱུང་འདི་ལ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་འདུག རེད་དེ་དང་པོ་སྲོལ་རྒྱུན་ལྟར་ཆོས་གྲྭའི་ནང་གི་གསུང་སྟངས་ཀྱི་ལུང་ཡང་དག་པ་དེ་སྔོན་དུ་སོང་ནས་ད་གཟོད་རིག་པས་འཕུར་ནས་དུས་རབས་འདིའི་མིས་གོ་བདེ་བ་ཞིག་བྱས་ན་སྙམ་མོ།། སྤྱིར་གོ་སླ་བ་རང་མོས་ཀྱི་
閱讀完整內容

《入菩薩行論智慧品》2018年8月7日（上）

圖片
《入菩薩行論智慧品》  持明仁增塔欽仁波切闡述  2018年8月7日（上）  དེ་ལྟར་རེག་པ་ཡོད་མིན་ན།། 如若觸乃非實有 ཚོར་བ་གང་ལས་འབྱུང་བར་འགྱུར།། 則受從何而黏觸 ངལ་འདི་ཅི་ཡི་དོན་དུ་ཡིན།། 徒具辛勞有何義 གང་གིས་གང་ལ་གནོད་པར་འགྱུར།། 誰堪與誰作損害   前面說到，對境、根、心識三者都沒有碰在一起、連在一起的機會。這幾天一直講的是「受念處」，提到受的本質、受的特徵、受的時候，根和對境二者沒有連在一起的觸碰，如何展現出「受」的真理等等，或是對境、眼根、眼識三者都沒有聚合在一起的觸碰，所以也接受不了外境一切的快樂及痛苦等等，這部分說了很多次。  如果受的一切都以實體存在、真實存在、勝義諦的模樣存在的話，那麼對境、眼根、心識等等聚合都是不成立的。如果這些聚合都不成立的話，那麼今天所要講的是，在這當中出現的「觸碰」，也無法成立於究竟的真實上面。 如果觸碰沒有真實存在的話，出現感受的結果也是無法成立的。有些人認為，眼識和眼根俱足一起看到對境，才會有快樂或不快樂的感受，這是三者聚合引起而展現出來的。 如果眼根、眼識和對境三者從來沒有觸碰過的話，因為在因上面原本就沒有俱足，所以果上面是不可能會展現出痛苦或快樂的感受。 「因」本來就是虛假的，從來沒有產生過的，因為眼根和對境沒有碰在一起過，心識、眼根和對境三者也沒有連在一起過。 沒有連在一起的時候，它是空性，也是一個虛相。可以說是假的因，因為是空性，因為它沒有成立過。 如果「因」是假的時候，結果的「受」也是假的。因為眼根、對境、心識沒有連在一起過，所以因是不成立的。當因不成立的時候，或是因是假的時候，果也是假的。果是快樂或是痛苦的受，這都沒有成立的。   《寶鬘論》載：「若種子本妄，所生云何真。」如果種子是假的話，展現出來的果也是假的。好比種子是一顆石頭，卻說是青稞米的種子，播種後，結果展現不出青稞米，因為因是石頭，種子是假的。   同樣的，眼根、對境、心識從來沒有連在一起過，事實具體存在的眼根、事實具體存在的對境、事實具體存在的心識從來都沒有碰在一起過，這是因。那麼結果的痛苦、快樂也就從來沒有產生過，無法產生的，因為因是假的。   我們為了快樂的感受，累積很多的金錢財物、名聲利益等，
閱讀完整內容

《入菩薩行論智慧品》 2018年7月1日（下）

圖片
《入菩薩行論智慧品》  持明仁增塔欽仁波切闡述  2018年7月1日（下）  བསྟན་རྩ་དགེ་སློང་ཉིད་ཡིན་ན།། 佛教根本為比丘 དགེ་སློང་ཉིད་ཀྱང་དཀའ་བར་གནས།། 比丘亦是難安立 སེམས་ནི་དམིགས་དང་བཅས་རྣམས་ཀྱི།། 心具執著所緣境 མྱ་ངན་འདས་པའང་དཀའ་བར་གནས།། 涅槃亦復難得證  大乘人說，法無我是一切無我的共體，人無我則是一個別體，人無我只是法無我裡面的一部分而已。法無我是最大的項目，一切諸法都存在於無我之中的，而人無我是法無我裡面的一部分，當對於人無我、五蘊之中沒有我理解、知道的時候，事實上，這個我也是空性的，只是小乘你們不承認而已，所以人無我是法無我的一部分。  《寶鬘論》載：「何時有蘊執，爾時有我執，由我執有業，由業而有生。」隨時在五蘊上面有執著的時候，隨時有我執心，有我執心的話，就會形成業力，因為有我的、有他的業力自然會形成的。事實上，人無我和法無我兩者都是空性的。   聲聞獨覺的這些小乘弟子已經了悟人無我，若是他們已經證達法無我的話，就和佛一樣，那為什麼小乘只是阿羅漢的境界呢？有這樣的一個疑問出現。 因為這個時候，小乘在人無我的粗部和細部的了解度，以及在法無我的粗部和細部的明知上，其實小乘的真諦境界，對於法無我的粗細上面有許多部分並沒有明知，所以和大乘的法無我、人無我全部明知的境界是不一樣的，因為小乘有些明知法無我的粗部，有些明知法無我的細部，有些明知人無我，但不知法無我，有很多這樣的狀態。   主要就是「法執著」是一切愚痴的共體；人執著，「有我」的人執著是它的別體，知道、明瞭法無我的時候，是大空性的共同，人無我裡面則有部分的空性，對於「我」有執著的話，就會展現出很多慳吝、嫉妒、煩惱，這就是煩惱障。   煩惱障的源頭是執著人、執著有我，人的執著出來了，這就是煩惱障。因為煩惱產生出來了，所以煩惱障的源頭就是人執著。人執著和煩惱障淨化的時候，才能證悟人無我。 法執著就是有我、有色、有對境等等三輪的執著，這三種都是存在的樣子展現出來，就是法執著。法執著存在的時候，所知障也會出現的，因為全部沒有三輪體空，沒有空性，有我、有色、有對境的三種項目都沒有體空，有我、有色、有對境都存在的時候，也叫法執著。有法執著的時候，就會產生所知障，所知
閱讀完整內容